اسلحه های گرم می توانند منجر به ترومای اکوستیک شوند.اغلب اسلحه های گرم برای گوش های بدون اینجا کلیک کنید محافظ سطوح ایمپالسی ای تولید می کنند که از سطوح ایمن مواجهه با سروصدا تجاوز می کند.
در یک بررسی کاهش شنوایی ناشی از تیراندازی Riffle و Johnson (1982) قدرت شنوایی بدتری در مردان تیرانداز در مقابل مردان غیرتیرانداز یافتند، اما تفاوتی در نمونه های زنان وجود نداشت. آنها این تفاوت را چنین تفسیر کردند که زنان تیرانداز بیشتر با تفنگ های با کالیبر کم شلیک می کنند در حالیکه مردان تمایل به تفنگ های با کالیبر بالا دارند. یک مطالعه اولیه در مورد سطوح شنوایی نمونه های تطبیقی سنی و جنسی و نمونه های کنترل (Taylor & Williams, 1960) سطوح شنوایی 103 تیرانداز و شکارچی را با 21 پزشک که در مواجهه با سروصدای تیراندازی قرار نگرفته بودند مقایسه کرده است.
برای تمام گروه های مسن مشاهده شد که شکارچیان دارای شنوایی بدتری نسبت به گروه کنترل برای تمام فرکانس های kHz 8-3 بودند. علاوه بر این سطوح شنوایی در گوش چپ بطور قابل توجهی بدتر از گوش راست بود.
شکل 9-18 سطوح متوسط شنوایی را برای گوش چپ شکارچیان و نمونه های کنترل بین 49-40 سال نشان می دهد.هرچند که هردو گروه یک « شکاف یا ناچ » را در ادیوگرام در kHz 6 را نشان می دهند اما سطوح متوسط شنوایی شکارچیان در 3 ، 4 و 6 کیلوهرتز (kHz) در حدود dB 35 بدتر از نمونه های کنترل بود.
تقریباً تمام مطالعات کاهش شنوایی در گروه های شکارچیان یک الگوی نامتقارن از کاهش شنوایی با آستانه هایی برای گوش دگرسو (مقابل) نسبت به موقعیت اسلحه که در حدود dB 15 برای محرک های فرکانس بالا (kHz8-3) نسبت به گوش هم سو با اسلحه ضعیف تر است و تا dB30 برای تیراندازی های متوالی افزایش می یابد را نشان می دهد. این امر به این دلیل است که سر یک سایه ی صوتی (اکوستیک) برای گوشی که به اسلحه نزدیکتر است ایجاد می کند. یک شکارچی در حالت شلیک یک تفنگ که بر روی شانه راست تکیه داده شده سر را برای مشاهده ی اسلحه به سمت راست کج خواهد کرد که باعث می شود گوش چپ بطور بارزتر و واضح تری در برابر منبع صدای برخاسته از انتهای لوله ی تفنگ قرار بگیرد.
منبع :
اسلحه های گرم می توانند منجر به ترومای اکوستیک شوند.اغلب اسلحه های گرم برای گوش های بدون اینجا کلیک کنید محافظ سطوح ایمپالسی ای تولید می کنند که از سطوح ایمن مواجهه با سروصدا تجاوز می کند.
در یک بررسی کاهش شنوایی ناشی از تیراندازی Riffle و Johnson (1982) قدرت شنوایی بدتری در مردان تیرانداز در مقابل مردان غیرتیرانداز یافتند، اما تفاوتی در نمونه های زنان وجود نداشت. آنها این تفاوت را چنین تفسیر کردند که زنان تیرانداز بیشتر با تفنگ های با کالیبر کم شلیک می کنند در حالیکه مردان تمایل به تفنگ های با کالیبر بالا دارند. یک مطالعه اولیه در مورد سطوح شنوایی نمونه های تطبیقی سنی و جنسی و نمونه های کنترل (Taylor & Williams, 1960) سطوح شنوایی 103 تیرانداز و شکارچی را با 21 پزشک که در مواجهه با سروصدای تیراندازی قرار نگرفته بودند مقایسه کرده است.
برای تمام گروه های مسن مشاهده شد که شکارچیان دارای شنوایی بدتری نسبت به گروه کنترل برای تمام فرکانس های kHz 8-3 بودند. علاوه بر این سطوح شنوایی در گوش چپ بطور قابل توجهی بدتر از گوش راست بود.
شکل 9-18 سطوح متوسط شنوایی را برای گوش چپ شکارچیان و نمونه های کنترل بین 49-40 سال نشان می دهد.هرچند که هردو گروه یک « شکاف یا ناچ » را در ادیوگرام در kHz 6 را نشان می دهند اما سطوح متوسط شنوایی شکارچیان در 3 ، 4 و 6 کیلوهرتز (kHz) در حدود dB 35 بدتر از نمونه های کنترل بود.
تقریباً تمام مطالعات کاهش شنوایی در گروه های شکارچیان یک الگوی نامتقارن از کاهش شنوایی با آستانه هایی برای گوش دگرسو (مقابل) نسبت به موقعیت اسلحه که در حدود dB 15 برای محرک های فرکانس بالا (kHz8-3) نسبت به گوش هم سو با اسلحه ضعیف تر است و تا dB30 برای تیراندازی های متوالی افزایش می یابد را نشان می دهد. این امر به این دلیل است که سر یک سایه ی صوتی (اکوستیک) برای گوشی که به اسلحه نزدیکتر است ایجاد می کند. یک شکارچی در حالت شلیک یک تفنگ که بر روی شانه راست تکیه داده شده سر را برای مشاهده ی اسلحه به سمت راست کج خواهد کرد که باعث می شود گوش چپ بطور بارزتر و واضح تری در برابر منبع صدای برخاسته از انتهای لوله ی تفنگ قرار بگیرد.
منبع :
شناخت و بررسی انواع گوناگون سمعک