شنوایی شناسی و خرید سمعک

ابتلابه کم شنوایی در دوره بزرگسالی معمولا یک پروسه تدریجی فروش سمعک استارکی وپیشرونده است ومعمولا قبل
ازتشخیص توسط خودفرد باآسیب شنوایی، توسط خانواده ودوستانش تشخیص داده می شود.
بزرگسالان ممکن است قبل، درحین وبعد ازتایید کم شنوایی، هرکدام ازعکس العمل هایی که پیش
ازاین توصیف شد راتجربه کنند. همه اینها باید به عنوان یک پاسخ پذیرفتنی برای جلوگیری ازبودن
دربافت اجتماعی پذیرفته شوند.
تااین جا، ما به بیمارانی توجه کردیم که وضعیت آنها برای اکثر ادیولوژیست ها آشنا می باشد: یعنی
بزرگسالی که باگذشت زمان دچار کم شنوایی شده است. دربخش بعدی نیازهای منحصربه فرد والدین
کودکان باشنوایی آسیب دیده وسپس خود کودکان بررسی می شوند.

کودکان، والدین وکم شنوایی
اطلاع دادن به والدین درمورد کم شنوایی کودکشان
بیش از 90% کودکان کم شنوا درخانواده های با شنوایی نرمال متولد می شوند. اکثریت این والدین
هیچ تجربه ای ازکم شنوایی ندارند ویااینکه تجربه اندکی ازآن دارند، بنابراین تشخیص کم شنوایی،
خبری غیرمنتظره وناراحت کننده می باشد؛ لحظه ای است که آنها هرگزفراموش نمی کنند. حتی
اگروالدین درمدت زمانی قبل ازتشخیص، نسبت به کم شنوایی مشکوک باشند اما بازهم تجربه
ناراحتی رابه علاوه آسودگی خاطرازتایید تردیدشان راگزارش می کنند.
طبق گزارش های شخصی آنان، به نظرمی رسد که اکثروالدین عکس العمل های عاطفی سازگاربا
مراحل یافازهای چرخه غم واندوه ،که پیش ازاین بحث شد، راتجربه می کنند. اما زمانی که کم
شنوایی از طریق پروسه غربالگری نوزادان تشخیص داده شود، دراین موقعیت چرخه غم واندوه
شامل یک مرحله اولیه افزوده یعنی "شوک" نیز می باشد. دراین موارد چون نوزادان درروزهای
اولیه زندگی تست می شوند، بنابراین والدین شان هیچ فرصتی برای مشاهده وتعجب کردن درمورد
توانایی های شنیداری کودک شان ندارند. یکی ازبزرگ ترین چالش های ادیولوژی خبردادن به
والدین درمورد کم شنوا بودن کودکشان درزمانی که آنها هیچ دلیلی برای مشکوک بودن نسبت به آن
ندارند، می باشد.

منبع :

https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%a7%d8%b1%da%a9%db%8c/

ابتلابه کم شنوایی در دوره بزرگسالی معمولا یک پروسه تدریجی فروش سمعک استارکی وپیشرونده است ومعمولا قبل
ازتشخیص توسط خودفرد باآسیب شنوایی، توسط خانواده ودوستانش تشخیص داده می شود.
بزرگسالان ممکن است قبل، درحین وبعد ازتایید کم شنوایی، هرکدام ازعکس العمل هایی که پیش
ازاین توصیف شد راتجربه کنند. همه اینها باید به عنوان یک پاسخ پذیرفتنی برای جلوگیری ازبودن
دربافت اجتماعی پذیرفته شوند.
تااین جا، ما به بیمارانی توجه کردیم که وضعیت آنها برای اکثر ادیولوژیست ها آشنا می باشد: یعنی
بزرگسالی که باگذشت زمان دچار کم شنوایی شده است. دربخش بعدی نیازهای منحصربه فرد والدین
کودکان باشنوایی آسیب دیده وسپس خود کودکان بررسی می شوند.

کودکان، والدین وکم شنوایی
اطلاع دادن به والدین درمورد کم شنوایی کودکشان
بیش از 90% کودکان کم شنوا درخانواده های با شنوایی نرمال متولد می شوند. اکثریت این والدین
هیچ تجربه ای ازکم شنوایی ندارند ویااینکه تجربه اندکی ازآن دارند، بنابراین تشخیص کم شنوایی،
خبری غیرمنتظره وناراحت کننده می باشد؛ لحظه ای است که آنها هرگزفراموش نمی کنند. حتی
اگروالدین درمدت زمانی قبل ازتشخیص، نسبت به کم شنوایی مشکوک باشند اما بازهم تجربه
ناراحتی رابه علاوه آسودگی خاطرازتایید تردیدشان راگزارش می کنند.
طبق گزارش های شخصی آنان، به نظرمی رسد که اکثروالدین عکس العمل های عاطفی سازگاربا
مراحل یافازهای چرخه غم واندوه ،که پیش ازاین بحث شد، راتجربه می کنند. اما زمانی که کم
شنوایی از طریق پروسه غربالگری نوزادان تشخیص داده شود، دراین موقعیت چرخه غم واندوه
شامل یک مرحله اولیه افزوده یعنی "شوک" نیز می باشد. دراین موارد چون نوزادان درروزهای
اولیه زندگی تست می شوند، بنابراین والدین شان هیچ فرصتی برای مشاهده وتعجب کردن درمورد
توانایی های شنیداری کودک شان ندارند. یکی ازبزرگ ترین چالش های ادیولوژی خبردادن به
والدین درمورد کم شنوا بودن کودکشان درزمانی که آنها هیچ دلیلی برای مشکوک بودن نسبت به آن
ندارند، می باشد.

منبع :

https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%a7%d8%b1%da%a9%db%8c/